Północna Norwegia – Białe Noce

Dzika przyroda Północnej Norwegii zniewala: Widoki gór i morza, równin i fiordów, białych nocy i zorzy polarnej, są tak spektakularne, że zapierają dech w piersi nawet najbardziej doświadczonym podróżnikom. Zaś pomiędzy wysokimi górami i licznymi wyspami, leżą czarujące osady rybackie zabudowane chałupami.

Tę jedną trzecią Norwegii, położoną najbardziej na północ, zamieszkuje jedynie 10 procent ludności. Większość tutejszej ludności zamieszkuje przytulne nadbrzeżne miasteczka. Olbrzymie obszary nietkniętej przyrody ciągną się od równiny, gdzie pasą się oswojone renifery i błyszczą liczne i pełne ryb jeziora, po strome szczyty górskie, fiordy i królestwo licznych przybrzeżnych wysp.

Obszary na północ od kręgu polarnego pogrążone są w ciemności w środku zimy, a latem oświetlają je białe noce.

Najbardziej spektakularny sposób dotarcia do Norwegii Północnej, to statek. Hurtigruten, zwany też Drogą krajową nr 1,płynie z Bergen na południu aż do Kirkenes na północy. W drodze na północ przekraczasz koło podbiegunowe, a następnie docierasz do gór Lofotów, które wynurzają się z morza jak majestatyczna ściana. Ludzie powiadają, że to najstarsze góry świata. Archipelag Lofotów jest głównym celem wycieczek w tej części kraju i zawsze był jednym z najbogatszych w ryby obszarów na świecie.

Hurtigruten zawija do wszystkich miast wzdłuż północnonorweskiego wybrzeża, w tym do regionalnej „stolicy” – Tromso, które leży nieco na północ od Lofotów. Miasto jest słusznie nazywane Paryżem Północy, ze względu na liczne restauracje, bary, kluby nocne i kawiarnie. Tu znajduje się też przepiękna Katedra Arktyczna.

Przyroda Północnej Norwegii jest jedną z najmniej naruszonych w Europie. Warunki są tu bardziej ekstremalne niż dalej na południe, a ludzie musieli dopasować się do krajobrazu i sił natury. Możesz osobiście zbliżyć się do sił natury, mieszkając w tradycyjnym kota na równinie Finnmarksvidda lub w chałupie rybackiej na Lofotach.

Dzika przyroda wabi do siebie amatorów wspinaczki, wędrówek po lodowcu i narciarstwa.

Płynąc statkiem Hurtigruten do Bodo, wzdłuż drogi Kystriksveien, można zobaczyć lodowiec Svartisen, który spełza aż do morza oraz być świadkiem jak orki baraszkują wokół statku.

A może wyprawa na równinę Finnmarksvidda, do ojczyzny Samów, w towarzystwie reniferów?

Równina może pochwalić się ponad 60 000 jezior pełnych ryb oraz tysiącami kilometrów rzek pełnych łososia i pstrąga.

Z Przylądka Północnego, najdalej na północ wysuniętego punktu Europy, możesz popatrzeć na Morze Barentsa, w kierunku Svalbardu i Bieguna Północnego.

Północna Norwegia jest bogata w ptactwo, reprezentowane przez mewę siwą (Larus canus).

Statek Hurtigruten Nordlys ze skałą Torghatten w tle, w regionie Nordland. W skale Torghatten jest przechodzący na wylot otwór. Otwór ma 160 metrów długości, 35 metrów wysokości i 20 metrów szerokości.

Zorza polarna to zjawisko występujące na terenach podbiegunowych, widoczne na niebie w postaci falującego światła. Zorza może mieć różne kształty, kolory i natężenie, od ciemnoniebieskiej po zieloną i żółtą, czerwoną i pomarańczową.

Dom dla edredonów na jednej z wysp archipelagu Vega w Nordland. Archipelag z 6500 wyspami, wysepkami i okolicznymi szkierami figuruje na liście dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego UNESCO, ze względu na wyjątkową kulturę nadmorską archipelagu. Już od epoki kamienia, ludzie mieszkający tuż pod kręgiem polarnym, żyli w ekstremalnych warunkach łowiąc ryby, zbierając jaja i bardzo miękkie pierze kaczki edredonowej.

Ośrodek Kręgu Polarnego na górze Saltflellet, pod Bodo, Nordland. Tuż obok znajduje się park narodowy Saltfjellet-Svartisen. Krąg Polarny to brama do arktycznej Norwegii, gdzie można przeżyć zarówno białe noce jak i noc polarną.

Muzeum Hamsuna na Hamarey, gdzie dorastał pisarz Knut Hamsun. Zalicza się go do najbardziej wpływowych pisarzy XX wieku, a dla wielu jest twórcą współczesnej powieści. Muzeum Hamsuna otwarto w 2009 roku, na 150-lecie urodzin Hamsuna.

Połowy ryb na Lofotach, w trudnych warunkach, od dawna były bardzo istotne dla lokalnej społeczności i dla całego kraju. Połowy dorsza odbywają się w okresie zimowym, kiedy ryby płyną w kierunku wybrzeża na tarło.

Dorsze na Lofotach wiesza się do suszenia na specjalnych rusztowaniach.

Najdłuższa w Norwegii piaszczysta plaża, Bleik na Vesteralen.

Z góry Aunflellet pod Harstad roztacza się fantastyczny widok na bezkresne morze.

Wybierz się na wielorybie safari i przeżyj spotkanie z kaszalotem, podlegającym w Norwegii całkowitej ochronie. Orka jest delfinem spokrewnionym z rodziną wielorybów i osiąga do 10 metrów długości oraz wagę wielu ton.

Tromso, mające niemal 70 000 mieszkańców, jest największym miastem północnej Norwegii i jest słusznie nazywane Paryżem Północy.

Katedra Arktyczna w Tromso. Kościół wybudowano w 1965 roku. Jasne pola i sama forma kościoła przywołuje skojarzenie z górą lodową. Kościół jest mocno wyeksponowany w krajobrazie i stanowi znak rozpoznawczy miasta.
Imponującą panoramę Tromso można podziwiać z kolejki linowej, która wyrusza z miasta.
W Alta znajduje się największy w Europie Północnej zbiór petroglifów sprzed 2500 do 6500 tysiąca lat. Od roku 1973 znaleziono aż 6000 petroglifów w wielu miejscach w Alta. Petroglify figurują na liście światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego UNESCO.

Punkt łuku geodezyjnego w Hammerfest, jeden z 34 punktów w różnych krajach, które tworzą Łuk geodezyjny Struvego. Kolumna została wzniesiona w 1854 roku, na pamiątkę największych międzynarodowych pomiarów kształtu i wielkości Ziemi. Punkt łuku geodezyjnego figuruje na liście dziedzictwa światowego UNESCO.

Hotel Lodowy w Alta jest jedynym hotelem zbudowanym z lodu i śniegu. Wewnątrz, przez całą zimę, panuje stała temperatura -5°C. Hotel zbudowano po raz pierwszy w 2000 roku, i od tego czasu jest on co roku budowany na nowo.

Renifer to zwierzę z rodziny jeleniowatych, które zamieszkuje północ i stanowi najważniejszą gałąź gospodarki Samów. Renifery hoduje się przede wszystkim na mięso, skóry i poroże. Stado reniferów trzeba przenosić co roku z pastwiska na pastwisko, i takie wypasanie reniferów jest związane ze stylem życia i kulturą wielu Samów.