Kultura festynu

Rozkoszując się pięknymi, naturalnymi krajobrazami Norwegii, nie możemy pominąć najstarszych zabytków kultury tego kraju. Kościoły słupowe to najbardziej charakterystyczne budowle norweskie i jedyne tego typu budynki w Europie. Kultura norweska to również niecodzienne festyny i imprezy, takie jak organizowany w Vinje festiwal rzeźby ze śniegu. Dlatego zwiedzając Norwegię, nie ograniczajmy się do fiordów.

Norwegia to kraj ludzi, którzy lubią i potrafią dobrze się bawić. Może dlatego odbywa się tu tak dużo festiwali. Najbardziej znany to Nordlysfestivalen Festiwal Zorzy Polarnej w Tromso. Turyści z całego świata ściągają tutaj pod koniec stycznia, by podziwiać to niezwykle zjawisko. Mieszkańcy Tromso świętują również powrót Słońca po długich tygodniach życia w mroku. Także na ekstremalnie wysuniętym na północ Svalbardzie to czas hucznych zabaw i uroczystych obchodów. Festiwal Rzeźby Śniegowej w Vinje, który odbywa się w połowie lutego, również ściąga amatorów dobrej zabawy z całego kraju. Miasto zamienia się wówczas w ogromny plac zabaw, na którym zarówno amatorzy, jak i znani artyści tworzą prawdziwe dzieła sztuki ze śniegu.

Łosoś norweski – Niewątpliwie łosoś to najbardziej popularny przysmak rodem z Norwegii. Jest ceniony za swój delikatny smak i apetyczny kolor. Hoduje się go z poszanowaniem środowiska, a jego mięso jest źródłem łatwo przyswajalnego białka, witamin, minerałów i niezbędnych do życia nienasyconych kwasów tłuszczowych. Łosoś wędruje na czas rozrodu z morza do rzeki, w której przyszedł na świat. Kieruje się w tej wędrówce zapachem wody. W jego organizmie zachodzą w tym czasie niezwykłe przemiany. W trakcie przekraczania granicy wód słodkich i słonych zmienia się drastycznie nie tylko gospodarka biochemiczna, ale i fizjologia ryby.

Kościół słupowy – Stavkirke to nazwa charakterystycznych drewnianych kościołów budowanych w Norwegii od X do XIII w. Należą one do najstarszych drewnianych zabytków Europy. Świątynie te wspierane były na słupowej konstrukcji, a stromy dach kryto gontem. Tradycja ta sięga korzeniami czasów przedchrześcijańskich i zaczerpnięta została z rozwiązań technicznych stosowanych przez wikingów przy budowie łodzi. Może dlatego legendy głoszą, że we wznoszeniu budowli pomagały cieślom trolle. Przy budowie świątyni nie używano metalu – nawet gwoździe były drewniane. Kościół przyozdabiano najczęściej rzeźbami (kalenice w kształcie smoków). W Norwegii znajduje się obecnie 28 kościołów typu slavkirke. Szacuje się, że do XIX w. było ich 1200.