Een keer, terwijl Kon in het bos was, hij voelde een plotselinge slaperigheid. Toen hij in slaap viel, het leek hem, dat hij niet langer zichzelf is, maar oude Gangler. En het leek hem, dat een grote raaf naar hem toe vloog en hem beval hem te volgen. Dus ging Gangler op een lange reis. Eindelijk zag hij in de verte grote herenhuizen glinsteren in de zon, zoals goud zelf. Het dak was bedekt met schilden, en talloze deuren leidden naar het interieur. Binnen feestten massa's gewapende mannen, het proeven van voortreffelijk eten en het drinken van allerlei soorten drankjes naar believen, en steeds meer mensen namen deel aan het feest.
Mooie meisjes dienden hen, gelukkig met ze spelen. Op de hoofdplek zag Gangler haar eenogige echtgenoot, die hem vroeg om te gaan zitten, en stelde zichzelf voor als Har. Har begon Hymns voor Gangler te zingen. En samen met de woorden van het lied, het leek Gangler, dat hij ziet, hoe de aarde wordt gevormd, hoe de mens wordt geboren en hoe de wereld volwassen wordt. Hij zag de reuzen in de duisternis van Jotunheim het kwaad steken en de Asen daartegen. Hij hoorde ook over Ragnarok, maar hij kon het niet zien, omdat deze visie alleen is voorbehouden aan de Vader van de wereld. Hij begreep, wat is het lot van de wereld. Aan het einde hoorde hij een lied waarin hij de werken van Rig verkondigde, en toen begreep hij het, welke taak werd aan zijn familiegoden toebedeeld. Hij wist de weg, die moet worden gevolgd. Hij begreep, die dood in de strijd is niet verschrikkelijk, want alleen zij geeft bevrijding en hoop, en de roem van oorlog - onsterfelijkheid.
Toen Kon uit zijn slaap ontwaakte, verliet zijn eerdere jeugdige verlegenheid hem. Later leidde hij een trots en trots leven, en het volk sprak zijn naam eerbiedig uit. Onder zijn en zijn nakomelingen liep de oorzaak van het Walhalla van Odin op, en toen het tijd was, viel hij in de strijd, kwam haar binnen en ging tussen de dappersten van de dapperen zitten. De afstammelingen van Kon waren heersers onder het volk, en ze zullen een tijdlang lof zingen over hun daden, totdat de wereld verandert.