Risinn beið gesta í langan tíma, fullviss um að markaðurinn muni ná árangri og, að sjá brúðkaupsbifreið nálgast, hann skipaði undirbúningi fyrir hátíðina. Strax voru borðin borð með besta matnum og bekkirnir þaknir teppum, já það, þegar gestirnir komu, allt var tilbúið. Thrym var sannarlega hissa, sjá, að andlit brúðarinnar sé hulið, en Loki klæddist sem vinnukona skýrði honum strax, að siður Aesir hefur ráðið því um aldir.
Þeir settust því að borði, Þrym gróðursetti brúður sína vinstra megin, og ambátt hennar settist við hliðina á henni. Þór, þó reiðiloginn brann hann, hann henti sér strax, því að vitleysa hans var þekkt og sjálfur gleypti hann allan uxann, átta laxar, allt sælgæti ætlað konum, og skolaði því niður með þremur tunnum af hunangi. Þrym, sjá þessa matarlyst fáheyrða hjá konum, hann var mjög hissa og sagði, að hann sér í fyrsta skipti, að kona gæti borðað og drukkið svo mikið. Loki skar strax inn, að segja, að Freyja gæti ekki borðað neitt í átta daga, svo hún beið með eftirvæntingu eftir augnablikinu, að sjá brúðgumann. Að heyra þetta fannst risanum mjög ánægður og vildi kyssa unnustu sína. En þegar hann leit í augu hennar, glóandi ofan frá blæjunni, hann steig til baka, eins og hann sæi orm og hrópaði, að Freya augu eru svo skelfileg, eins og eldur logaði í þeim. Sly Loki og við það fann hann svarið. Hann útskýrði fyrir Þrym, að Freyja var vakandi átta nætur, bíða, að vera í risa rúmi. Þrym, sem hlakkaði líka til þessa stundar, hann bauð að koma strax með Mjöllni, var hann í nafni Vara - gyðja hjúskaparheita, að giftast brúðurinni.
Þór hló hræðilega, þegar hann fann vopn í hendi sér. Hann henti skikkjunum frá sér og stóð í sinni sönnu mynd fyrir skelfingu risans. Fljótlega svipti hann honum einnig lífi sínu, og allir heimilismennirnir með honum. Hann sneri síðan aftur til Asgarðs geislandi af dýrð. Honum líkaði bara ekki, þegar þess er getið, hversu fyndinn hann leit út í dulargervi konu.