Víkingaskipasafnið

Víkingaskipasafnið

Víkingar trúðu, að dauðinn er ekki endir lífsins, heldur aðeins breyting á formi þess og að með dauðanum missi maður ekki þá félagslegu stöðu sem náðst hefur á jörðinni. Svo það var venja að jarða hina látnu með munum sem tilheyrðu þeim meðan þeir lifðu, sem í framhaldslífinu áttu að vera afgerandi fyrir stöðu þeirra. Um aldamótin 19. og 20. öld. Norðmenn uppgötvuðu þrjár ríkulega búnar grafhýsi í suðurhluta landsins, svokallaða. kurhany, sem gerði það mögulegt að færa mun nær efnislegri og andlegri menningu snemma miðalda, Skandinavískir stríðsmenn.

Víkingaskipasafnið (Noregi. Víkingaskipshúsið) er staðsett á ul. Huk Avenue, í austurhluta Bygdøy skaga. Opinberlega er safnið útibú Minjasögusafnsins, tilheyra háskólanum í Osló. Safnið var opnað árið 1926 r., með gangsetningu sýningarsalar fyrir báta frá Oseberg. Næstu þrjá áratugina var tveimur sölum bætt við upphaflegu skipulagið, þar sem bátum frá Tune og Gokstad var komið fyrir (áður var öllum skipum haldið í bráðabirgðaskipum, skýli sem tilheyra Háskólanum).

Allir þrír bátarnir hafa fundist í gröfhaugum í Suður-Noregi (Oseberg lýgur 6 km norður af Tonsberg, Stilltu í lagi. 4 km veit vestur af Sarpsborg, a Gokstad ok. 5 km austur af Sandefjord). Elstu, vegna þess að þegar í 1867 r., Tune skipið uppgötvaðist, næst, w 1880 r., þar var uppgötvun skipsins frá Gokstad og loks sú síðasta, w 1904 r., skipið frá Oseberg var grafið upp. Af bátunum þremur er sá elsti frá Oseberg (stofnun þess er dagsett u.þ.b.. 820 r.), næst kemur báturinn frá Gokstad (líklega byggð í kring. 890 r.), sá yngsti er Tune báturinn (byggt u.þ.b.. 900 r.). Miðað við stærð er stærsti báturinn frá Gokstad, hver hefur 25 m að lengd og 5 m á breidd, önnur í röðinni er báturinn frá Oseberg - langur na 22 m og breitt kl 5 m og loks minnsta (þó lítillega) það er bátur frá Tune, hver hefur 22 m að lengd og 4,35 m á breidd. Samhliða bátunum í bárunum uppgötvuðust líka margir, tilheyra hinum látnu, hlutir hversdagslegrar notkunar og hlutir trúarbragðadýrkunar, sem einnig eru sýndar í dag í safninu.