Villt er land Widi, þar sem Widar, Sonur Óðins lifir. Hús hans stendur meðal þykkra runna og hára grasa. Hún mun yfirgefa hann, að hefna föður míns á degi síðustu orrustu.
Það eru þrjátíu og fimm ár, sem flæða um heiminn. Þau eru öll djúp og rík af lífgjöfum vötnum. Þeir eiga uppruna sinn í Hwergelmir, sem er í dýpstu neðanjarðarlestinni. Strá dreypir úr hornum Eikthyrnia dádýra, standandi í Valhalla, þeir fylla brunninn já, að það þornar aldrei.
Gjoll og Leipt eru kölluð tvö, það sem flæðir meðal fólksins. Báðir í Niflhel klára braut sína. Þrjár ár merkja landamæri Jotunheim - land risa: Kornt, Ormt i Kerlaugu. Þór þarf að fara í gegnum þau á hverjum degi, þegar hann fer að berjast við Thursami.
Asgard er tengdur við jörðina með Bilrost brúnni (Regnbogi). Eftir hann koma hetjurnar sem féllu í bardaga í sæti guðanna. Honum er varið af bjarta guðinum Heimdall.
Hræðilegasta og dýpsta landið er Niflhel, þar sem hin skelfilega gyðja Hel ræður. Það heldur frið þessara, sem dóu og voru ekki valdir. Eljudnir er hennar dómstóll. Hann er stór og drungalegur, varið með voldugum börum og steinveggjum. Inni er borð sem heitir Hungr (hungur), og á honum liggur Sultr hnífurinn (hungur). Eftir búskapinn er þrællinn og ambáttin Ganglate (leniuch) ég Ganglot (seinkun). Heil, hálf kona hálf kona, Óklæddur klæddur í slopp á rúmi Cor (letarg) þakið blæju. Sá sem kemur einu sinni til ríkis síns, þessi finnur ekki lengur leið til baka. Gyðjan færir hina látnu úr gröfum sínum og leiðir þá á vegi dauðans. Hann verndar þá gegn hryllingi þessarar leiðar og frá hættum hinna látnu.
Sumir laumast út gyðjunni og, býr enn í gröfinni, ásækja heiminn í formi ghouls. Þeir eru brenndir eða drepnir aftur. Sjómenn, sem drukknaði í sjónum, sér um Agir. Í Djúpinu, í höfuðstöðvum Agirs lifa þau hamingjusömu lífi umkringd níu dætrum hans og eiginkonu Ran.