Brunette – rúm af efni flutt með jökli. Steinar og silt sem jökulandlitið ýtir undir eru kallaðir terminal morene, Hliðarmælingar eru hliðarmænir, og í miðjunni og neðst á jöklinum – þetta.
Muton – Franska orðið sem þýðir "þétt höfuð”, stórgrýti nuddað af jöklinum. Það líkist oft kind sem er á beit í hlíð.
Óreglulegur – steinn eða grjót, sem greinilega hefur verið flutt annars staðar frá, líklega yfir jöklinum.
Nunatak – grænlenskt orð sem þýðir fjallstind sem stendur út fyrir ofan jökul eða íshettu.
Íspakki – fljótandi ís, myndast úr frosnum sjó, oft að skapa óyfirstíganlegan þröskuld fyrir skip.
Polynja – Rússneskt orð sem þýðir svæði strandsvæða umkringt íspoka.
eftirholun – reikningsform, þar sem göngufólk fer um akrana í molnandi eða bráðnum snjó, hrynja að læri með hverju skrefi.
Hann heldur sig við – litið, fastur ís.
Jaðarsprunga – sprunga efst í daljöklinum, aðgreina hreyfanlegan ís frá móðurísvellinum.
Horn (horn) – hvass toppur, sem er leifar af jöklinum, sem hefur nuddað allar hliðar í kringum fjallstindinn.
Jökulrennu (hangandi dalur) – dal sem myndast af daljökli sem rennur í stærri daljökul.
Jökulsprunga – gjá í hreyfanlegum ísmassa, það getur verið falið undir snjónum, búin til af ýmsu álagi þegar ís rennur niður á við.
Ísgljái – þunn ísskorpu í sjónum, sem hreyfist upp og niður með hreyfingu bylgjanna, en það brýtur ekki.
Feiminn – nálarlaga ískristallar, sem skapa soggy, og þar áður harðnaði snjór á sjó.
Tarn – Grískt orð yfir stöðuvatn í sirkus.
Sjávarfarsprunga – Enskt orð yfir gjána sem aðskilur hafís frá ströndinni, af völdum flóðbrennslu.
Stimplun – íshaugur í hæðarformi, myndast við uppsöfnun ísflóða.
Ísstimpill – flatt ís stykki í sjónum, venjulega íspoki; stundum er það kallað litlir ísjakar.
Frosinn jökull – daljökull, sem stoppaði nálægt sjónum.
Zastrugi – Rússneskt orð yfir furur í snjóþekju jökulsins, af völdum aðgerða vindsins.