Flora
De Noorse flora bestaat uit vegetatie die kenmerkend is voor een gematigd klimaat. Het behoort tot ca.. 250 bloeiende plantensoorten. De hooglanden en noordelijke regio's worden gedomineerd door berg- en poolvegetatie. Gemeenschappelijke eiken, grote witte bloemen met acht bloembladen, ze groeien op kalkrijke grond. De hoge bergzuring is ook een prachtige bergsoort, rijk aan vitamine C.; gletsjer boterbloem; verschillende saxifiers (het hele jaar door, mos, Purper, conisch en stervormig); berg paardebloem, wikke, kruipende azalea, berg bitterheid, vergeet-mij-nietjes, de besnorde bel, bosanemoon, psyllium en bergaster. Heathers groeien voornamelijk in de lager gelegen gebieden, in de buurt van de zee. Zie Mountain Flowers in het Engels voor meer informatie, die kan worden gekocht bij DNT (68 nkr), en het item in het Noors, Norsk Fargeflora Finna Winschmanna, uitgegeven door NKS Forlaget.
De lager vruchtbare gebieden zijn bedekt met gemengde bossen, die, naast coniferen, bestaan uit essen, iepen, lindebomen, eiken, buki, Noorse esdoorns en elzen. Fruitbomen, zoals appelbomen en pruimenbomen, ze groeien op een beschutte plek, kustgebied, vooral rond de Hardangerfjord. In de bergbossen van West-Noorwegen, op hoogtes tot 900 – 1200 m coniferen en berken domineren. De kusteilanden zijn minder bebost dan Noord-Noorwegen (d.w.z.. in het district Troms en in het zuiden van Finnmark), en de ondergrens van bossen kan erg laag zijn: 200 – 300 m.
Grove den komt voor in bossen aan de randen van grote plateaus en in het zuiden van Noorwegen, Noorse spar, esp, zilver berk, hazelaar, zwarte els, Berg as, en in de hogere delen dwergberk, wilg en jeneverbes.
Er groeien voornamelijk mossen tussen de rij dwergbomen en de sneeuwgrens, paddenstoelen en korstmossen, zoals, bijvoorbeeld. rendiermos. Berggrassen, inclusief zegge en poolkatoen, ze komen vooral voor in moerassige gebieden en hoog in de bergen. De steenbreek en een aantal kleinere planten zijn te vinden aan de rand van het zomersneeuwgebied, kenmerkend voor de toendra.
Ondanks de barre arctische omstandigheden, kort groeiseizoen, srogich zim, weinig regenval, Spitsbergen heeft arme bodems en langdurige vorst. 165 plantensoorten die van een dun laagje grond houden, waaronder dwergwilg en poolberk, en een verscheidenheid aan bloemen en toendra-korstmossen.
Wandelliefhebbers zullen blij zijn met de overvloed aan bosbessen, groeit meestal laag bij de grond, en rijping tussen half juli en begin september. Amerikaanse bosbessen behoren tot de meest populaire soorten, gevonden in de open hooglanden; blauwachtig, bosbessen en bramen die van natte grond houden; rode modder veenbessen, groeien op hoge en lage struiken en dwergstruiken; kwallen en mooi, amberkleurige bergbraambessen. Beschouwd als een grote delicatesse van bergbraambessen (in het Noors moltebsei) ze rijpen een bes op een steel in de open lucht, moerassig terrein. In het poolgebied van het aangrenzende Zweden en Finland gaan bijna alle inwoners eropuit om deze heerlijke vruchten te verzamelen., maar in Noorwegen worden bergbraambessen angstvallig bewaakt.