Sagan um Grímni, 2. hluti

Orð, um leið og hann kom fyrir réttinn, hann var strax viðurkenndur og heilsað hlýlega. Hraudung dó bara, svo það tók ekki langan tíma, hvernig hann var gerður að konungi. Þrátt fyrir ungan aldur, strax í upphafi valdatímabils síns var hann þekktur sem hugrakkur og réttlátur stjórnandi, og nafn hans varð frægt. Vitur voru sannarlega kenningar hins eina auga gamla mannsins, og reyndist Geirrod vera lærður námsmaður.

Einu sinni litu Óðinn og Frigg frá Hlíðskjalf hálendinu til jarðar og, sjá árangur nemandans síns. Hann hæðist einnig að Agnari, sem lifði ömurlegu lífi í Niflhel. Posmutniała Frigg, að horfa á örlög gæludýrsins, þó gat hún ekki breytt örlagadómunum. Svo hún ákvað að hefna sín á Geirröði, þrátt fyrir að það hafi verið Óðinn sem gaf honum leið til að ná árangri í lífinu. Í þessu skyni sagði hún eiginmanni sínum, eins og það sé hans uppáhald, þrátt fyrir auð sinn og völd er hann seinn, svo að hann brýtur jafnvel heilög lög, kvelja gestina, ef of margir mæta í húsakynni hans. Óðinn, ekki trúað því, ákvað að sjá sjónrænt. Fyrir honum birtist vinnukona Frigg hins vegar við hirð Geirróðs, Fullt. Hún varaði höfðingja ókunnugs galdramanns, sem flakkar um landið, galdraþulur. Sagði hún á sama tíma, að konungur myndi þekkja hann auðveldlega eftir það, að enginn hundur bíti hann, og hann mun hlaupa í burtu með væl.

Viðvörun Frigg var augljóst bragð. Geirrod lét þó nálgast sig. Þegar ókunnugur birtist í höfuðbólinu, og allir hundarnir hlupu í burtu þegar þeir sáu hann, konungur skipaði að taka hann og fór að kanna hann, hver hann er og fyrir hvað hann kemur. Útlendingurinn sagði hins vegar aðeins, að hann héti Grimnir og vildi ekki segja meira um sjálfan sig. Að láta hann opinbera hver hann er í raun, konungur hafði dæmt hann til kvala. Þjónarnir hlekkjuðu Grímni við salarvegginn, og mikill eldur var kveiktur hvorum megin við það. Hann sat svona í átta daga og nætur, þjást af ósegjanlegum kvalum.