Kwasir, toen de goden hem schiepen, hij vertrok onmiddellijk naar Midgard, om de waarheid over goden en de wereld onder mensen te verspreiden. Hij dacht, hoe de Asen aanbeden dienen te worden, hoe ze hen kunnen helpen in hun strijd tegen de reuzen. Er was geen twijfel over mogelijk, waarop hij niet kon of aarzelde om te antwoorden. Hij was ook zachtaardig, oprecht van hart en vol vertrouwen. Want het was gemaakt van een goddelijke substantie en was niet onderhevig aan de vloek van de eerste van de reuzen, en dus had het kwaad er geen toegang toe. In zijn goedheid vermoedde hij geen bedrog, toen hij de uitnodiging van twee dwergen accepteerde, Fialarra en Galarra. Dwergen, Kvasir naar zijn ondergrondse hoofdkwartier lokken, ze hebben hem vermoord, en uit zijn bloed werden ze gebrouwen in een speciale Odhrorir-ketel, magische drank - Poëzie Honing, ook bekend als Kvasir's Blood. Degene die de honing dronk, genoot van het geschenk van de skalds. Daarna goten ze het in twee vaten, Sen en Bodn, en hielden het strikt geheim. Om mijn slechte daad te verbergen, Fialarr en Galarr verspreidden een gerucht over de hele wereld, dat Kvasir zo vol wijsheid was, dat hij er uiteindelijk aan stierf.
De eerste moord die ongestraft werd gepleegd, duwde de dwergen tot een andere misdaad. Bereid om zijn sluwheid te testen, nodigde de reus Gilling en zijn vrouw uit. Ze hebben hem een tijdje te gast gehad, totdat ze hem ooit aanboden om vis te vangen. Eens waren ze ver van de kust, richtte de boot met opzet op de rotsen, waar ze kapseisde. Gilling kon niet zwemmen en verdronk, de dwergen keerden de boot om en keerden veilig naar huis terug. Hier brachten ze Gilling's vrouw op de hoogte, dat haar man uit de boot was gevallen en verdronken. De wanhoop van de reuzin over het verlies van haar man was verschrikkelijk. Ze huilde en wilde het, op advies van Fialarr, ga naar de kust om de crashsite te zien. Daar stierf ze ook toen ze werd geraakt door een rotsblok, dat de dwergen haar hadden aangeduwd.