Sami politieke organisaties

Politieke organisaties. Het Sami-parlement zit in Karasjok, en de samenstelling wordt gekozen bij rechtstreekse stemming. De Noorse Sarns behoren ook tot de Nordic Council, opgericht in 1953 R. ter ondersteuning van de samenwerking tussen parlementen en organisaties in Noorwegen, Zweden en Finland. De Noorse Sarns nemen ook deel aan de beraadslagingen van de World Council of Indigenous Peoples (WCIP), die solidariteit aanmoedigt en de uitwisseling van informatie tussen inheemse volkeren in verschillende lidstaten bevordert. Nordic Sami Institute in Kautokeino, opgericht in 1974 R., houdt zich bezig met de promotie van de Samische taal en cultuur en met lesgeven, en ondersteunt ook onderzoek, zakelijke en milieubescherming. Zijn activiteiten worden gefinancierd door de Noordse Raad van Ministers.

W. 1980 R. in Tremso keurde de Noordse Raad een programma voor de Sami goed op basis van de volgende principes:

Mijn, Sarnowie, we zijn één volk, wiens gemeenschap niet kan worden gescheiden door nationale grenzen.
We hebben onze eigen geschiedenis, tradities, cultuur en taal. We hebben van onze voorouders het recht op het land geërfd, water en ons eigen bedrijf.
We hebben het onvervreemdbare recht om ons bedrijf en onze gemeenschappen te onderhouden en te ontwikkelen, afhankelijk van de omstandigheden. We zullen samen de wacht houden over ons land, natuurlijke hulpbronnen en nationaal erfgoed voor toekomstige generaties.

Vol met informatie, maar een boze verhandeling over de Samische cultuur is het Engelse boek The Saami – Mensen van de zon & Wind, uitgegeven door Atte, Swedish Mountain and Saami Museum in Jokkmokk, Zweden. Het boek beschrijft op interessante wijze de Samische tradities in alle vier de landen, binnen de landsgrenzen van Sapmi. Je kunt het kopen in toeristenwinkels in deze regio.

Andere

Afgezien van de kleine joodse gemeenschap zijn de meeste leden van etnische minderheden ofwel Noorse echtgenoten, of vluchtelingen uit landen die door conflicten worden geteisterd. Ze vertegenwoordigen slechts een heel klein deel van de bevolking en wonen voornamelijk in Oslo, hoewel veel kleinere steden ook een beperkt aantal vluchtelingen opnemen.