Ratusz i Budynek Parlamentu w Oslo
Mieszkańcy Oslo żartują sobie często, że bryła ich Ratusza przypomina trzy, złączone ze sobą kawałki koziego sera geitost. Bo też rzeczywiście, siedziba władz miejskich Oslo wydaje się nieco przypominać ten brązowy, norweski przysmak, posiadający charakterystyczny, słodkawy smak. Choć Ratusz jest dziś jedną z najbardziej charakterystycznych budowli Oslo, to nie można także zapomnieć o XIX – wiecznym Budynku Parlamentu, utrzymanym w okazałym stylu neoromańskim.
Ratusz (norw. Rådhus) usytuowany jest przy placu Fridtjof Nansens Plass, nad samym brzegiem Fiordu Oslo. Ze względu na swoje rozmiary Ratusz doskonale widoczny jest znad fiordu, a w szczególności z pokładu statków wpływających do portu. Kamień węgielny pod budowę Ratusza wmurował uroczyście w 1931 r. król Haakon VII, ale otwarcie budynku nastąpiło dopiero w 1950 r. (budowę znacząco opóźnił wybuch II wojny światowej, ale też otwarcie Ratusza szczęśliwie zbiegło się w czasie z obchodami 900 – tnej rocznicy założenia miasta). Projekt tej jakże oryginalnej, składającej się z trzech części bryły, wykonali dwaj architekci – Arnstein Arneberg i Magnus Poulsson. Część najniższa i usytuowana najbliżej brzegu, to centralna hala, mająca 21 m wysokości. Dwie pozostałe części stanowią wieże – wschodnia o wysokości 66 m i zachodnia – o wysokości 63 m. Pomiędzy wieżami, na elewacji północnej i przy głównym wejściu do ratusza, umieszczony jest zegar astronomiczny. Ratusz, mimo tego, że stanowi siedzibę magistratu Oslo i miejskich urzędów, jest otwarty dla turystów. Na szczególną uwagę zasługuje tu dziedziniec – ozdobiony posągami symbolizującymi postacie z norweskiej mitologii oraz mozaiki w holu głównym. Trzeba też wiedzieć, że co roku, 10 grudnia, w gmachu Ratusza ma miejsce ceremonia wręczenia Pokojowej Nagrody Nobla.
Budynek Parlamentu Norwegii (norw. Stortingsbygningen) usytuowany jest zaledwie kilkaset metrów na północny – wschód od Ratusza – przy reprezentacyjnej alei Karl Johans gate. Gmach ten jest blisko wiek starszy od siedziby władz miejskich Oslo i jest on utrzymany w zupełnie innym stylu – neoromańskim. Od lat 50 – tych XX w. do gmachu przylega także od strony ul. Akersgaten modernistyczna dobudówka. Budynek Parlamentu również otwarty jest dla turystów, choć można go zwiedzać tylko w określonych dniach i tylko z przewodnikiem. Wewnątrz na szczególną uwagę zasługuje Sala Stortingu (czyli Parlamentu), ozdobiona obrazem przedstawiającym uchwalenie konstytucji w Eidsvoll w 1814 r., dzieła Oscara Wergelanda. Pięknie prezentuje się także o wiele mniejsza sala Eidsvollsgalleriet, udekorowana portretami kilkunastu uczestników Konstytuanty 1814 r.