U korzeni gór, w długich, mrocznych korytarzach jaskiń uczył się Odin trudnej sztuki karłów — magii metali i ognia.
Wreszcie postanowił poznać tajemnice zmarłych. Przez dziewięć dni i nocy wisiał na gałęzi Yggdrasilla, przebity oszczepem, łożony w ofierze sam sobie. Tu z podziemi spłynęły do niego runy. Pojął ich wielką tajemnicę i moc jaką dają. Stał się ich panem i przez to jak nikt dotąd i potem potężny. W runach bowiem zawierała się moc, życie i śmierć. Przyjąwszy runy, usłyszał Odin również pieśni. Pieśni Run. Osiemnaście jest pieśni i tylko Odin zna je w całości. Pierwsza zwie się Pieśnią Pomocy. Śpiewa się ją przy troskach, kłótniach i wszelkich chorobach. Drugą jest Pieśń Uzdrowienia. Pieśń Opętania tępi wrogom ostrza mieczy i udaremnia podstępy. Z kajdan i więzów oswobadza Pieśń Uwolnienia. Inne wstrzymują pociski wroga, uśmierzają zawiść i przeciwne wiatry. Chronią przed czarownicami i w boju. Pieśń Wskrzeszenia przywraca do życia zmarłych. Na trwające w dziewictwie piękne dziewczyny skuteczna jest Pieśń Omamienia. Ostatnia, osiemnasta Pieśń jest najpotężniejsza, ale imię jej zna tylko Odin.
Poznał tedy Odin tajemnice świata. Posiadł moc i mądrość największą, ale nadal przyszłość stanowiła nie rozwiązaną zagadkę. Nomy nie chciały mu jej wyjawić, a ragnarok jawił się jak nieprzenikniona czarna chmura. Teraz losy świata zależały od tego, czy Odin pozna prawdę.