Norwegia – kiedyś i teraz
Od ponad 10 000 lat ludzie zamieszkiwali tereny dzisiejszej Norwegii. Przez wiele tysięcy lat, ludzie północy żyli z łowiectwa, rybołówstwa i rolnictwa.
Rządy owianych legendą wikingów, znanych ze swoich morskich wypraw wojennych do innych krajów, trwały 300 lat, od ok. roku 800. Tuż przed rokiem 900, Norwegia została zjednoczona w królestwo przez króla Haralda Pięknowłosego. 100 lat później, królowie Olaf Tryggvason i Olaf Święty, wprowadzili do kraju chrześcijaństwo.
Czarna śmierć spustoszyła Norwegię w latach 1348-1350 i spowodowała śmierć przynajmniej połowy ludności. W1537 roku rozpoczęła się tak zwana „noc 400-letnia” kiedy Norwegia była w unii z Danią i pod jej rządami. W 1814 roku, Norwegia otrzymała pierwszą konstytucję, a w 1905 roku kraj uzyskał niepodległość. Od tego czasu Norwegia miała trzech króli, Haakona VII, Olafa V oraz Haralda V.
Norwegia jest monarchią konstytucyjną, gdzie król jest głową państwa, bez realnej władzy politycznej. Kraj jest rządzony według zasad parlamentarnych, gdzie Storting posiada władzę ustawodawczą, a rząd wykonawczą. Norwegia, poprzez dwa referenda, w 1972 i 1994 roku odrzuciła członkostwo w Unii Europejskiej, UE.
Jest ona jednym z krajów przodujących wbudowaniu nowoczesnego państwa opiekuńczego, którego celem jest zapewnienie bezpieczeństwa socjalnego i ekonomicznego dla swoich mieszkańców. Oznacza to rozbudowany państwowy system ubezpieczeń społecznych i emerytalnych, darmową służbę zdrowia, wsparcie dla rodzin z dziećmi, a także darmową edukację dla wszystkich.
Od lat 1970, na norweskim szelfie kontynentalnym wydobywa się ropę naftową i gaz. Norwegia jest dzisiaj jednym z wiodących eksporterów ropy i jednym z głównych dostawców gazu na kontynent europejski. Norwegia jest również czwartą co do wielkości potęgą morską na świecie, a także wielkim eksporterem ryb.
Rybołówstwo od czasów średniowiecza stanowi bardzo istotny sektor gospodarki.