Zwraca się w tym przypadku uwagę również na występowanie w grupie utworów mitologicznych warstwy symbolicznej związanej z kultem płodności.
Współczesne badania pozwoliły ustalić, że rękopis Codex Regius powstał około 1270 roku. Trudna natomiast do określenia jest chronologia stworzenia poszczególnych pieśni. Ustala się ją przeważnie na okres od IX do XI wieku. Niektórzy jednak badacze poszerzają przedział chronologiczny na wieki VIII—XIII. Analiza napisów runicznych ujawniła przy tym, że aliteracja i wierszowanie w stylu Eddy znane było już około 700 roku. Przy ustalaniu czasu powstania poszczególnych pieśni cyklu, opierano się zazwyczaj na badaniach porównawczych wątków występujących w utworach, opisach form krajobrazowych i elementach kultury materialnej ze źródłami typu historycznego i archeologicznego. Równie niejasne, jak datowanie, jest pochodzenie utworów. Przypuszcza się, że większość powstała zapewne w środowisku islandzkich bóndr. Niektóre są proweniencji ogólnoskandy-nawskiej, i to niekoniecznie dworskiej. Warto przy tym podkreślić, że nie znajdują one bezpośrednich odpowiedników literackich na obszarach zamieszkałych przez Germanów kontynentalnych. Posiadają je natomiast niewątpliwie pieśni cyklu heroicznego.
Wartość źródłowa Eddy była wielokrotnie podważana. Liczni badacze wysuwali wątpliwości co do autentyczności informacji w niej zawartych, dotyczących świata mitycznego. Duże kontrowersje budziła również kwestia autorstwa poszczególnych wątków mitycznych. Stawiano w tym wypadku pytanie, czy opisywane w Eddzie wydarzenia są tworem fantazji autora, czy też stanowią poetycką przeróbkę rozpowszechnionego szeroko mitu. Obecnie należy przyjąć, że mimo licznych postpogańskich naleciałości, rdzeń Eddy jest autentyczny, będąc poetyckim przetworzeniem rzeczywistości mitycznej Germanów północnych. Między innymi skłania ku temu wnioskowi analiza treści skandynawskich rytów naskalnych. Dzięki nim ustalono, że niektóre mity były silnie zakorzenione w społeczeństwie skandynawskim. Dotyczy to przede wszystkim idei ragnarók i symboliki z nią związanej (Walkirie, wilk, Walhalla, wąż-smok itd.), jak i postaci Thora, którego kult według współczesnych badań był szeroko rozpowszechniony.