Pieśni w nim zawarte musiały być szeroko znane, gdyż liczne ich przeróbki i fragmenty znaleźć można w wielu rękopisach islandzkich.
Edda poetycka składa się z dwóch grup pieśni. Pierwsza to 15 utworów o tematyce mitologicznej. Drugą stanowią pieśni heroiczne (21). Cykl związany z panteonem skandynawskim wyraźnie dzieli się na trzy zasadnicze części — pierwszych 6 pieśni odnosi się do Odina, dalsze do Thora i Freya. Otwiera go najokazalsza z pieśni — Vóluspa (Przepowiednia Wieszczki). W usta jasnowidzącej olbrzymki włożono mityczną historię świata, jego dzień dzisiejszy i zbliżający się koniec, kiedy to w dniu rag-narók* stary ład ulegnie zagładzie w walce bogów z olbrzymami i potworami (stanowiącymi personifikację przeciwnych człowiekowi sił natury), by potem, odkupiony krwią bogów i ludzi, mógł odrodzić się na nowo. Wielu badaczy zwracało uwagę na silne wpływy chrześcijańskie widoczne w wizji. Wątek Baldra i jego akt odkupienia oraz przeczucie zstąpienia nowego, wszechmocnego boga, który definitywnie ukróci wszelkie zło, pozostają już w ścisłym związku z kręgiem ideologii chrześcijańskiej. Wizja nadejścia nowego porządku związanego z osobą nowego boga nie jest czymś wyjątkowym. Podobny motyw można znaleźć w Vóluspa en skamma, będącej wydzieloną częścią Pieśni Hyndli, jak również w materiale ikonograficznym wiążącym wątki chrześcijańskie z ideą ragnarók (np. Krzyż Thorwalda z brytyjskiej wyspy Man). Pozostałe pieśni z cyklu mitologicznego Ed-dy mają różnorodny charakter, począwszy od poważnych, opisujących świat bogów i tłumaczących boski porządek rzeczy, przez satyryczne, aż do utworów dydaktycznych.