Prolog cz.2

16. Fialar i Froste, Finnur i Ginnar, Dore, Ore,
Dufur, Andvare, Fiegti, Fili, Haar i Sviar. Dopóki
życiem cieszą się ludzie, potomności ich sława dosięgnie.

17. Przybyli naostatek, trzech mężów, Alfów i
Astagów i Asów: słabych znaleźli ludzi, bez sil męża
i niewiastę.

18. Bez życia, bez mowy, ni tchnienia, ni oczu, bez ludzkiego wejrzenia. Zycie dal Odin, Harner mowę, tchnienie Lopter i ludzkie wejrzenie.

19. Święty jesion Iggdrasill wiem, gdzie stoji, błyszczący i bogaty; rosa z niego na dolinę ocieka. Nie uszkodzony stoji w studni przeszłości (Urdar brunnen).

20. Trzy dziewice wystąpiły, wiele wiedzące, z owej studni z pod drzewa; przeszłość (Urd) zowie się jedna, druga teraźniejszość (Verdanda), szybka jest na łyżwie trzecia, przyszłość (Skulda).

21. Nadały i wybrały prawa. Los stanowiący o dzieciach czasu. Wiecież co więcej? I co? Wiem o pierwszym na świecie ludów mordzie: gdy chciwość złota powstała, nawet przybytki Hara (wyniosłego) zapaliła.

22. Trzykroć spalona, trzykroć odrodzona, upragniona, żyje dotąd. Gdzie się zbliży, tam bogactwa ma imię; gdzie przybyła, czarodziejką była i jest; zła bogini, od każdego miłowana.

23. Radzić zasiedli, pany, święci władzcy! Czyby Asy powściągnąć nie zdołali, i wzbronić pierwszeństwa? Odin rzucił między ludy broń, stąd byl pierwszy mord na świecie. Zburzony był, popsuty i połamane ściany ogrodu Asów przez wojska Wanów.

24.    Radzić zasiedli pany, święci wladzcy! Kto powietrze z wodą dobrze zamięsza; kto Odego (wściekłego) kochankę, ród olbrzymów uwielbi.

25.    Oburzył się wielowładny Thor, rzadko spokojny,
i to przedsiębierze. Stąd powstały, przyrzeczenia i śluby, sprzysiężenia i różne zmowy.

26.    A cicha jej piosnkę Heimdall, tam pod pasem tak święty jak świetny nuci. Widzi ona szumiącą w zakolach wirów rzekę, ciężarem Walfodurowym (zmarłych ojca). Wiecież co więcej? I co?

27.    Raz gdy tam siedzi, zbliżył się stary, najmędrszy
z Asów, pojrzała mu w oko! Czego mnie pytasz? Czego mię badasz! Wiem dobrze Odinie, gdzieć oko wypadło. W wodach jest skryte, w studni Mimera (mądrego); miód pije Mimer każdego rana, o ciężarach Wal-fodural wiecież co więcej? I co?

28.    Cacka i drobiazgi, dał wam Herfodur (pan ojciec) mądrość w mowie jak czarowniczy pręcik.
Opodal widzi koło siebie, daleko patrzy w świat. Wiecież co więcej? I co?

29.    Dalej patrzcie! Walkyrie idą, zrodzone biegać na sądy boże. Skulda z tarczą, inna Skogul, Onnur,
Gunnur i Hildur, Gundul, Geirskogul, Nazwane są Heriana Noray, Walkyrie przez Gyora krajinę jeżdżące.

30.    Widziałem Baldera, w bitwie skrwawionego syna Odina, los go ściga. Wola najwyższa stała w polu, chuda i znużona jak jemioły rózga.

31.    Z tej rośliny wyrosły zmartwienia serca.
Haudur nią trącił Baldera, którego brat starszy syn Odirn jednonocnego zabił.