Samowie
Najliczniejszą mniejszością etniczną w Norwegii są Sarnowie (nor. samer, dawniej nazywani Lapończykami), w liczbie 40 000 – 45 000 osób. Ten wytrzymały na zimno, niegdyś wędrowny lud od stuleci zamieszkiwał północną Skandynawię i północno-zachodnią Rosję. Podstawą bytu Samów była hodowla reniferów. Obecnie lud ten liczy łącznie 70 000 przedstawicieli i nadal stanowi mniejszość w czterech krajach – Norwegii, Szwecji, Finlandii i Rosji.
W Norwegii Sarnowie zasiedlają głównie położony na Dalekiej Północy okręg Finnmark. Ich grupy żyją także w Nordlandzie, Trandelag i Hedmarku. Sami określają swoje tereny nazwą Sapmi, czyli kraj Samów.
W 1988 r. rząd uchwalił poprawkę konstytucyjną stwierdzającą: „Władze państwowe są odpowiedzialne za stworzenie warunków umożliwiających Samom zachowanie i rozwój języka, kultury oraz tradycyjnego sposobu życia”. Poprawka gwarantuje także utworzenie pochodzącego z wyborów parlamentu Samów (Sameting), który pełni rolę ciała doradczego, przedstawiając problemy Samów w parlamencie krajowym (podobne instytucje istnieją także w Szwecji i Finlandii).
Osoba, która chce zostać uznana za członka społeczności Samów, musi spełniać trzy kryteria: mówić językiem Samów jako ojczystym, uważać się za członka tego ludu oraz żyć zgodnie z zasadami społeczności albo też mieć rodziców, którzy spełniają wszystkie te warunki.